Aynılaşan Ayrılar

Aynılaşan Ayrılar

Bir tarağın dişleri gibiyiz,
Hepimiz bir diğeri ile eşit.
Belki farklı,
Diğerinden dilimiz,
Belki de rengimiz,
Ama hepimiz soluyoruz aynı havayı.
Öteki kadar muhtacız her birimiz
Aynı somuna,
Aynı suya,
Damarlarımızda akan kanın rengi,
Candan aziz bildiğimiz vatanımız,
Kederlerimiz,
Sevinçlerimiz,
Gidenlerin ardından yaktığımız
Türkülerimiz aynı.
İnançlarımız ayrı belki,
Sevdalarımız,
Hayallerimiz,
Düşlerimiz apayrı.
Baş gözüyle değil,
Bakarsanız yürek gözünüzle,
“Diğeri” saydığınıza,
Göreceksiniz
Ayrı olanlar aynılaşır eninde sonunda,
“Öteki” sandığın “SEN” sindir aslında! ...


Derya Akgün